zondag 27 juni 2010

Oranje

Na het eten op de fiets naar Oud Zuylen om de tuin water te geven.
Het is heerlijk, alleen het pad naar de sloot is dichtgegroeid.
De plantjes en ik leven helemaal op.

Rond half tien weer naar huis in het oranje avondlicht, dat bomen goud en meeuwen roze kleurt.
De mensen op het terras zien er zwoel en zonnig uit.
Boven de oude boekbinderij op het Demkaterrein is het feest met smartlappen en ballonnen.
Drie bochten verder ineens het Amsterdam-Rijnkanaal als een verstilde spiegel.
Rust en rumoer liggen dicht bij elkaar vandaag.
Voor mij uit een schaatser op rolletjes. Handen losjes op de rug.
Hij gaat bijna even hard als ik en mijn snelheid mag er best wezen.
We hebben dan ook wind mee.

Bijna thuis lijkt de flat aan de overkant van het kanaal in vuur en vlam te staan.
Gelukkig is het slechts de weerspiegeling van de laatste zonnestralen.

Ik heb niets met oranje,
behalve dat van de avondzon!

zaterdag 19 juni 2010

Dag Timo

Woensdag ben je heel rustig gaan slapen om nooit meer wakker te worden.
Al een paar dagen at je slecht. Op het laatst helemaal niet meer. Zelfs melk wilde je niet, terwijl je anders al kwam aangevlogen als je de deur van de koelkast hoorde.

Je lag apathisch op bed en reageerde nergens meer op. Strekte je pootjes niet meer als we je aaiden. Tilde je kop niet meer op om onder je kin te worden gekriebeld. Je wilde alleen nog maar liggen en slapen.
De dierenarts constateerde koorts en na een test kattenaids.

Zelfs als je weer was opgeknapt, zou je nooit meer naar buiten mogen.
En buiten rennen en jagen was je lust en je leven.
Al werden de muizen die je voor Tammie meebracht steeds kleiner.

Dag lieve Timo, slaap lekker.
Tammie, Egbert en ik missen je.
Bedankt voor al je gezelligheid.